Tag archief: Business

Hysterische taferelen

Deze week waren er twee productlanceringen. Eén daarvan was de nieuwe iPad. Hetzelfde apparaat als de iPad 2 maar dan met een beter scherm. Ondanks deze beperkte update stond er natuurlijk weer een lange rij liefhebbers voor de pas geopende Apple store in Amsterdam. Soms vraag ik me af waar Apple die mensen vandaan haalt.

Lange rijen had ik eerder de dag ervoor verwacht. Dat was namelijk de dag van de lancering van de Nederlandse Vogue, het bij fashionista’s hoogst aangeschreven modeblad ter wereld. Eindelijk vond Vogue ons kikkerlandje Vogue genoeg voor een eigen versie van het modeblaadje.

Nou dat belooft wat. Ik zat er helemaal klaar voor. Lange rijen hysterische vrouwen voor de tijdschrifthandels. Jaloerse blikken. Krabben. Harentrekken. Echte bitchfights. Kiosken die het begeven onder een enorme druk. Maar nee hoor. Niets van dat alles. De allereerste Nederlandse Vogue lag in de winkel en je hoefde er niet eens voor in de rij te staan. Wat een tegenvaller. Is Nederland dan echt wel Vogue genoeg?  

3 concepten voor een gratis krant

Deze week kwam het nieuws dat gratis kwaliteitskrant De Pers ophoudt te bestaan. De slogan ‘Gratis maar niet goedkoop’ is werkelijkheid geworden voor de krant. De inkomsten uit advertenties bleek niet voldoende om de kosten voor onderzoeksjournalistiek te dekken. Inmiddels wordt er gesproken over een doorstart als betaalde krant. Ik denk echter dat het mogelijk is om een gratis papieren kwaliteitskrant te maken. Hier 3 concepten daarvoor:

1. Krant van het volk.

Er zijn genoeg goede onderzoeksjournalisten in Nederland die een goed gelezen publicatiemedium zoeken. Niet alleen professionele onderzoeksjournalisten kunnen een behoorlijk artikel schrijven, er zijn genoeg amateurs die het ook kunnen en voor veel minder geld. Wellicht schrijven ze zelfs gratis. De redactie is het volk, de krant is het platform.

2. De lunchkrant.

Een grotere oplage betekent grotere advertentie inkomsten. Nu wordt de pers in de randstad en universiteitssteden op stations en Bruna’s verspreid. Een landelijke distributie naar onder andere kantoorpanden is in het verleden te duur gebleken. Dus hoe kan een landelijke distributie op een goedkope manier worden opgezet? Door de krant te laten bezorgen door bedrijven die dagelijks bij andere bedrijven over de vloer komen. Een voorbeeld? Cateraars. Zij Komen dagelijks bij veel bedrijven en kunnen tegen lage kosten, misschien zelfs gratis als extra service bij hun bestaande product, de krant bezorgen. Precies op het juiste moment, bij de lunch. 

3. De krant in een zak

Een andere manier om de inkomsten te vergroten is om, naast advertenties in de krant, op een andere manier geldstromen naar de krant te laten stromen. Een krant kan bijvoorbeeld worden gebruikt als drager van andere reclame artikelen, zoals testverpakkingen. Een adverteerder wilt eigenlijk geen advertentie in de krant. Een adverteerder wilt dat zijn product gevoeld, geproeft of geroken wordt. Een ideale combinatie dus. Dagelijks een nieuwe goodiebag met een testproduct en een gratis krant.  

Zelf nog een goed idee? Laat het hieronder weten!

Werken zonder e-mail

Vandaag was mijn eerste werkdag na een weekje vakantie. Zoals iedere werkochtend begon ik met het openen van mijn mailbox. 160 ongelezen mails was het resultaat van een weekje vrij. Nadat ik dat getal had gezien, heb ik Outlook afgesloten. Gewoon klik op het kruisje. Ik ben gaan doen wat ik vond dat moest gebeuren. Als iets anders belangrijk is, komt iemand dat vast wel even melden.

Op 1 afspraak na, heb ik de hele dag aan mijn belangrijke klus kunnen werken. Die afspraak was zo belangrijk dat het niet via de mail kon. Verder heb ik van de 160 mails er 2 nodig gehad als input voor mijn klus. De rest heb ik niet eens gezien. Wel ben ik enorm opgeschoten met mijn belangrijke klus.

Morgen open ik Outlook pas als ik informatie nodig heb. En overmorgen weer. En volgende week nog steeds. Zal er een dag komen dat ik Outlook helemaal niet meer open? Hoe zal dat zijn?

Dynamische benzine prijzen?

Vanmorgen stond er een artikel in De Gelderlander over benzineprijzen die binnen het etmaal variareren. Net als bij vliegtickets en hotelkamers zeg maar. In Duitsland schijnt dit vaker voor te komen, in Nederland wordt ermee geexperimenteerd. Maar waarom eigenlijk?

Vliegtuigtickets en hotelkamers hebben een beperkte capaciteit en een groot aandeel vaste kosten. Het vliegtuig moet toch vliegen, dus dan liever de stoel verkopen voor een laag bedrag, dan helemaal niet. Iedere euro extra kan worden gezien als extra winst. Bij hotelkomers hetzelfde. De kamer is er al, dus liever verhuren voor een lage prijs, dan helemaal niet. Bij benzine is dat anders. Voor iedere verkochte liter, moet de voorraad weer worden aangevuld. Iedere euro minder is dus extra verlies, geen extra winst.

Ook de prijs verhogen is nutteloos. Bij hotelkamers en vliegreizen koop je risico af met een hogere prijs. Het risico dat het beperkt aantal stoelen of bedden is uitverkocht. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik bij de pomp kom en dat de benzine is uitverkocht. Het risico bestaat voor mij niet, dus waarom zou ik dat willen afkopen?

Dynamische prijzen willen pomphouders ook toepassen op artikelen in de shop. Maar ook die producten zijn meer vergelijkbaar met benzine dan met vliegtuigstoelen of hotelbedden. Volgens mij leidt het dynamisch prijzen alleen maar tot beperking van de winst. Een hogere prijs vragen gaat niet, want dan gaan de klanten naar een andere pomp. Een lagere prijs vragen gaat wel maar dat kost de pomphouder geld. Waarom zou hij dat doen? Tanken moet je immers toch.

Houdgreep of gewenste situatie?

Vanmorgen lag er een halve Volkskrant in de brievenbus. Dat is opvallend, want ik heb geen abonnenement. Hij was dan ook al 2 dagen oud en zat in een envelop. De verzender bleek mijn moeder en het ging om een artikel over ‘De manieren waarop bedrijven ons in de houdgreep hebben.’

Meer specifiek gaat het over marketing trucs. Manieren waarop marketeers onze aankopen beinvloeden. De schrijver en de marketing goeroe vinden dat bedrijven een pas op de plaats moeten maken. Als ik naar shampoo en tandspasta reclame kijk, waarbij veel moeilijke woorden worden gebruikt, de wildste producten voorbij komen die erin zouden moeten zitten en zogenaamde onafhankelijke specialisten, ben ik het daarmee eens.

Van de andere kant, de huidige consument is niet dom en anders zijn er consumentenprogramma’s als Radar en het virale effect van social media om consumenten de nodige kritische blik bij een aankoop te geven. Op die manier worden sprookjes als een lopend vuurtje ontkracht en deze praktijken snel uitgeroeid. Dan gaat het in de marketing weer waar het écht om moet gaan, identiteit.  

Identiteit kan de unieke eigenschap van een product zijn die het beter maakt dan alle anderen. Identiteit kan ook het verhaal zijn dat bij een product hoort en waarmee de consument een klik heeft. Zonder verhaal zou cola bijvoorbeeld gewoon cola zijn. Dankzij Coca Cola is cola voor mij bij iedere aankoop en iedere slok een beetje ‘happiness’. Op die manier maken de marketeers van Coca Cola het leven toch een beetje mooier. 

Bewust of onbewust kiezen consumenten voor een merk omdat ze met dat merk meer een klik hebben dan het andere. Een klik omdat we ons ermee kunnen identificeren of er sympathie voor hebben. Is dat een houdgreep of de gewenste situatie?

Passie

Heerlijk een weekje vrij. Heerlijk ook dat het de hele middag regent. Dat is namelijk het enige goede excuus om de hele dag op de bank te mogen hangen. Beetje internetten en tv kijken. Zowaar is er dan ook nog iets interessants op, zo halverwege de middag: Knallen in de horeca. Een soort dubbeltje op z’n kant in bedrijf voor de horeca, maar dan zonder John Williams en met rechterhand van Herman den Blijker, meneer Reimers.

Deze aflevering liet mooi zien hoe belangrijk passie voor je vak is bij alle medewerkers van een bedrijf. Waar de eigenaren alle passie in hun bedrijf stopten als gastvrouw en chefkok, was de passie bij de 4 serverende tieners ver te zoeken. Hierdoor kwam de beleving van de eigenaren totaal niet over bij de gasten. Geen wonder dat het eetcafe leeg bleef ondanks het goede eten.

Een gerecht is niet klaar als het de keuken verlaat. Het overbrengen van de beleving tot bij de klant, of zelfs nog daarna, is een belangrijk onderdeel van ieder product. Zonder beleving zouden alle fietsen hetzelfde zijn. Pas als iedere stap met passie is gedaan, ontstaat een uniek product. Passie bij alle medewerkers van een bedrijf is enorm belangrijk. Werk jij nu met passie?

Over 5 jaar geen laptops meer?

Vandaag heb ik de eerste cursusdag gehad voor mijn marketing opleiding. Heerlijk zo’n dagje aanrommelen met vakgenoten. Natuurlijk is zo’n dag een mooie gelegenheid voor leuke discussies. De mooiste stelling was dat de laptop over 5 jaar niet meer bestaat. Met de stormachtige opkomst van tablets, waren hier veel medestanders voor te vinden. Ik denk echter dat er over 5 jaar gewoon nog laptops zijn.

Een tablet is een fantastisch apparaat om informatie mee te consumeren, oftewel lezen. Het produceren van veel informatie, oftewel typen, is een drama. Ik zie mij echt niet 8 uur per dag op een tablet rammen. Daarvoor is een laptop toch een stuk beter apparaat, hoewel die ook niet heel erg ergonomisch verantwoord is. Wel zullen laptops eigenschappen van tablets overnemen. Eigenlijk gebeurd dat nu al met de zogenaamde ultrabooks, ultra dunne en lichte laptops die de goede eigenschappen van tablets en laptops combineren. Misschien moet de stelling wel worden omgedraaid!

Zijn er door de komst van ultrabooks over 5 jaar nog wel tablets? Ik denk het wel. Een tablet is een superhandig apparaat voor het consumeren van informatie en schrijven van korte teksten. Daarom zal de tablet blijven bestaan, een laptop blijft toch een onhandig ding om alleen informatie te lezen. Een nieuwe innovatie is nodig om beide apparaten van de aardbodem te laten verdwijnen, net als desktops. Een product dat nog handzamer en ergonomischer is dan de huidige apparaten. Een virtueel scherm en virtueel toetsenbord verpakt in een bril ofzo. We zullen het zien over een jaartje of 5…

Tussen Zeeman en Zara

Met deze post ga ik mij voor een man op gevaarlijk gebied begeven: de damesmode. Ok, herenmode had ook gekund maar het vrouwelijk brein is toch net even interessanter in dit geval.

Vrouwen zijn dol op koopjes. Het liefst wordt er veel voor weinig gekocht. Toch doen veel vrouwen dat liever bij Zara dan bij Zeeman, ondanks dat de laatste veel goedkoper is. Beetje vreemd, dol op koopjes en toch liever in de duurdere winkel kopen dan in de goedkopere. Daar ligt misschien nog een gat in de markt. Maar, hoe verkoop je goedkope dameskleding die de moderne vrouw wél wil kopen?

Primark is een kledingketen die in dit gat is gesprongen. Ten opzichte van Zeeman heeft Primark haar aanbod smaller maar dieper gemaakt. Alles wat niet met mode te maken heeft is eruit, zoals de oma onderbroeken en het goedkope kinderspeelgoed. Daarvoor in de plaats meer variatie in kleding. Het is niet de speciale stijl die Primark onderscheidt, maar het grote aanbod.

Dat grote aanbod geeft wel een probleem: ruimte. Winkelruimte in stadscentra is duur. Maar daar heeft Primark iets op gevonden, grote moderne winkelcentra buiten het centrum. Deze schieten als paddestoelen uit de grond omdat ook electronicazaken op zoek zijn naar grote goed te bereiken winkelruimtes. Meer ruimte voor minder geld dus.

Deze locaties hebben nog een bijkomend voordeel: Waar het stadscentrum nog wel eens als een uitje wordt gebruikt om een luchtje te scheppen en er dus veel wordt gekeken zonder te kopen, heeft een bezoek aan een winkelcentrum maar 1 doel: geld uitgeven. Een hogere omzet is het resultaat.

Daarnaast heeft Primark de sfeer van een normale kledingzaak. Geen goedkoop felgeel en blauw, maar rustige pastelkleuren en een moderne inrichting die het shoppen aangenaam maakt, zoals Zara die ook heeft. Bij Primark is het goedkoop winkelen in een sfeer die allesbehalve goedkoop aandoet. En het blijkt dat vrouwen daarvoor graag eens een dagje niet naar de stad gaan.

Zijn er eigenlijk meer producten waar nog ruimte is voor de combinatie diep assortiment met een lage prijs?

Twitterconcepten voor bedrijven: 5 valkuilen

Gisteren blogde ik over de worsteling van RTL met Social Media bij hun #rtltweetweek concept. Vandaag een verdere uitleg over die valkuilen (2 en 3) en nog 3 andere valkuilen van Twitter.

 

 1.       Twitter doen in plaats van meedoen op Twitter.

Ja, wij doen ook Twitter. We hebben een account waarop we regelmatig berichten posten. We volgen andere accounts binnen onze branche en we reageren op mensen die ons benaderen. Dan doe je inderdaad Twitter. Je doet Twitter zoals je reclameborden gebruikt om je boodschap over te brengen. En je doet twitter zoals je klantcontactcentrum telefoontjes, mails of post beantwoordt.

Maar Twitter is geen reclamebord waarop een bedrijf alleen maar een uiting de wereld in kan slingeren. Twitter is meer. Twitter is ook geen manier waarop mensen contact zoeken met een bedrijf. Twitter is voor iedereen een reclamebord. Een reclamebord dat ruimte biedt voor iedereen. Niet alleen voor jouw bedrijf. Twitter is voor iedereen een manier om een uiting de wereld in te slingeren. Tweeps zoeken geen contact, ze geven hun mening. En bij voorkeur doen ze dat zonder daarbij even de juiste accountnaam van het klantcontactcentrum op te zoeken.

Op de homepage van Twitter staat: “Find out what’s happening, right now…” Dát is Twitter. Wat een bedrijf zelf te vertellen heeft, is maar een heel klein gedeelte van het geheel. Veel groter is wat anderen over dat bedrijf zeggen. Misschien is dat iets positief dat het bedrijf wilt delen met anderen. Wellicht is dat negatief. Een kans die een bedrijf wilt grijpen om dingen te verbeteren. Pas als een bedrijf weet wat er over haar wordt gezegd en daarop gaat reageren doe het mee op Twitter.

KLM is een voorbeeld van meedoen op Twitter in plaats van Twitter doen. Twitter maar eens dat je het #klote vindt dat je je vlucht van #klm hebt gemist. Je krijgt meteen (of als ze het druk hebben binnen een uur) reactie van KLM zelf.

2.       Gebruik van meerdere accounts

Het is heel aantrekkelijk om voor ieder product, campagne of wat dan ook een apart account aan te maken. Net als dat voor ieder product of campagne een nieuwe reclameposter wordt gemaakt. Gebruik op Twitter 1 account, voor alles. Niet alleen omdat bij het opstarten van een nieuw account opnieuw moet worden begonnen met het kweken van volgers maar omdat de som van alle tweets de identiteit van een bedrijf is. Tweeps zijn niet geïnteresseerd in een product of campagne. Ze zijn geïnteresseerd in de identiteit van het bedrijf. Ze willen weten wat er nog meer zit achter dat ene product of campagne.

3.       Behouden van controle

Het grootste gedeelte van wat zich afspeelt rondom een bedrijf op Twitter ligt buiten de controle van dat bedrijf. Probeer dit dan ook niet te controleren. Dat lukt toch niet. Er invloed op uitoefenen kan wel. Door snel te reageren. Op de homepage van Twitter staat:“Find out what’s happening, right now…” En right now is ook echt right now. Niet 1 minuut geleden maar right now. Dan is er dus geen tijd om uitgebreid na te denken wat men gaat doen. Er moet meteen iets gebeuren. Leg de beslissing van wat te doen dan ook bij degene die achter de knoppen zit. En niet in een praatgroepje.

Laat daarnaast werknemers op eigen titel deelnemen en beperk dit niet. Werknemers bouwen een eigen volgersgroep op die net iets ander is dan die van het bedrijf omdat ze net een andere identiteit hebben. Interessante tweets van werknemers kunnen door het bedrijfsaccount worden gedeeld met de volgers van het bedrijf zelf. Spreek wel heel goed met elkaar af wat ‘not done’ is op Twitter in relatie met het bedrijf.  Een bedrijf dat dit heel goed doet is Radio 3FM, waar naast het account @3fm ook iedere DJ zijn eigen account heeft.

4.       Niet, ongelukkig of misbruiken van #hashtags

Gebruik een #hashtag voor het onderwerp en emotie van een tweet. Omdat hashtags een andere kleur krijgen zijn deze gemakkelijk te herkennen. Ik lees die eerst om te bepalen of een tweet interessant is. Misbruik hashtags niet om aandacht voor tweets te krijgen. Als je niets te melden hebt op vrijdagavond over The Voice of Holland, gebruik dan ook #tvoh niet om toch de boodschap onder de aandacht te brengen in het trending topic op dat moment. Dit wekt alleen maar aversie tegen de identiteit op.

Denk ook goed na over te gebruiken hashtags. McDonalds gebruikte laatst #McDstories. Er zijn genoeg McDonalds stories te vertellen maar de meeste stories over McDonalds zijn anders dan de stories van McDonalds. Zo werd #McDstories trending topic op een andere manier dan McDonalds het had bedoeld.

5.       Overladen met informatie

Meld alleen iets als het relevant genoeg is om het te melden. Ga niet tweeten om ‘right now’ onder de aandacht te komen. Tweeps zijn op zoek naar interessante, relevante informatie. Past je boodschap niet in 140 tekens? Dan is de boodschap niet geschikt voor Twitter. Ga het ook niet spreiden over meerdere tweets. Bij te veel oninteressante, irrelevante informatie weten de meeste tweeps het unfollow knopje wel te vinden. Overigens is het aantal volgers net als het aantal tweets, zeker in het begin, totaal niet belangrijk. Dingen weggeven om retweets of volgers te krijgen is dan ook een no-go. Dit gaat ten koste van de authentieke identiteit. Als die in orde is, dan komen die volgers vanzelf.

Energie die het leven aangenamer maakt

Niets is zo lekker als thuiskomen in een warm huis. Uit de warme auto, meteen naar binnen, jas uit en lekker neerploffen op de bank. Gisteren, toen ik thuis kwam na een weekend Limburg, kwam ik thuis in een koud huis. Uit de lekker warme auto. Snel de thermostaat op standje ‘lekker warm’. Twijfel over jas uit of nog even aan. Iets te doen zoeken omdat het nog te koud is om stil op de bank te gaan zitten. Fijn is anders.

Gelukkig heeft Essent de e-thermostaat uitgevonden. Daarmee kan via een app op je mobiel onderweg alvast de thermostaat worden aangezet. Briljante uitvinding en gratis voor nieuwe klanten. Eén probleem echter: Ik ben al klant bij Essent. Ik ben een slaper zoals Johan Derksen dat noemt. Iemand die al jaren teveel betaalt bij dezelfde energiemaatschappij. En voor mensen die slapen bij Essent vraagt Essent 150 euro voor een e-thermostaat. Wacht even, dus zo gaat Essent met trouwe klanten om. Mensen die jarenlang teveel betalen (volgens Johan), betalen ook nog eens 150 euro voor iets dat anderen gratis krijgen. Mensen die voor een duppie, een tientje of nog iets meer overstappen naar een andere maatschappij!

Ik slaap niet voor niets al jaren bij Essent. Ik verwacht van een energiemaatschappij dat ze mij energie geven. Als het kan een beetje betrouwbaar, dat ik verder weinig last van ze heb en dat ze het mij zo gemakkelijk mogelijk maken. En dat lukt Essent best goed. Rekeningen zijn altijd juist, weinig onaangename verrassingen en het jaarlijks doorgeven van de meterstanden gaat snel en gemakkelijk.

Als ik dan om mij heen ga kijken zie ik andere energiemaatschappijen die goedkoper energie aanbieden, waarbij ik dan maar moet hopen dat ik verder geen last van ze heb. Ook zijn er energiemaatschappijen die een andere kleur energie aanbieden, waarbij groen erg populair is. Weer andere energiemaatschappijen bieden een stukje zekerheid in de vorm van vaste tarieven waarbij ik, denk ik, zeker weet dat ik vast te veel betaal. Weer een andere maatschappij denkt met mij mee hoe ik energie kan besparen. Geen idee waarom ze dat doen als hun eigen doelstelling het tegenovergestelde is. Kortom, geen goede redenen om over te stappen.

Maar een e-thermostaat is dat voor mij wel. Was er maar een energiemaatschappij die mij het leven aangenamer maakt. Een energiemaatschappij die gewoon mijn huis verwarmt omdat ik dan niet in de kou moet zitten. Die mij gewoon van stroom voorziet omdat ik dan niet met kaarsen in de weer moet. Een maatschappij die gemakkelijk en efficiënt een foutieve rekening corrigeert, zonder 10 brieven te sturen. Ketel kapot? Geen probleem, met één druk op de knop komt er een monteur of kan een nieuwe worden geleased of gekocht. Mijn dak beschikbaar stellen voor zonnepanelen? Geen probleem, kan ook met 1 druk op de knop worden geregeld. En af en toe een nieuw stukje innovatie die mij het leven op energiegebied weer een stukje aangenamer maakt, zoals een e-thermostaat. Daar wil ik dan best voor betalen. Als andere klanten het maar niet gratis krijgen. Geen probleem dat daar een iets hogere rekening tegenover staat, Johan.

 De energiemaatschappijen schieten de laatste tijd als paddestoelen uit de grond, maar er is dus nog steeds ruimte voor vernieuwende concepten. Wie-o-wie  wordt de energiemaatschappij die het leven aangenamer maakt? Ik sta te trappelen om over te stappen. Tot die tijd overweeg ik serieus om mij af te melden bij Essent en onder de naam van mijn vriendin weer aan te melden. Beetje omslachtig om klant te blijven bij Essent.