Tag archief: TV

Ongekende mogelijkheden

Soms zijn er van die tv programma’s waarvan je je afvraagt waarom ze op tv zijn. Bij de titel ‘Draagmoeder Gezocht’, dacht ik dat ook. Tot ik 10 minuten zat te kijken. Bij ‘Draagmoeder Gezocht’ gaat het namelijk niet om de zoektocht naar een draagmoeder, want die is meestal al gevonden. Het gaat om het verhaal daarna. En dat verhaal vraagt vaak om een discussie.

Zo was er deze week een homoseksueel stel dat volgens de Nederlandse autoriteiten te oud is om kinderen te adopteren. Daarom besloten ze ergens in Azië een draagmoeder te huren. Ja, je leest het goed: huren. Deze service hadden ze met een beetje Googlen gevonden. Tja, het internet geeft ongekende mogelijkheden. Maar of die allemaal gebruikt moeten worden?

Draagmoeder Gezocht: Donderdagavond 20:30, Nederland 1.

Passie

Heerlijk een weekje vrij. Heerlijk ook dat het de hele middag regent. Dat is namelijk het enige goede excuus om de hele dag op de bank te mogen hangen. Beetje internetten en tv kijken. Zowaar is er dan ook nog iets interessants op, zo halverwege de middag: Knallen in de horeca. Een soort dubbeltje op z’n kant in bedrijf voor de horeca, maar dan zonder John Williams en met rechterhand van Herman den Blijker, meneer Reimers.

Deze aflevering liet mooi zien hoe belangrijk passie voor je vak is bij alle medewerkers van een bedrijf. Waar de eigenaren alle passie in hun bedrijf stopten als gastvrouw en chefkok, was de passie bij de 4 serverende tieners ver te zoeken. Hierdoor kwam de beleving van de eigenaren totaal niet over bij de gasten. Geen wonder dat het eetcafe leeg bleef ondanks het goede eten.

Een gerecht is niet klaar als het de keuken verlaat. Het overbrengen van de beleving tot bij de klant, of zelfs nog daarna, is een belangrijk onderdeel van ieder product. Zonder beleving zouden alle fietsen hetzelfde zijn. Pas als iedere stap met passie is gedaan, ontstaat een uniek product. Passie bij alle medewerkers van een bedrijf is enorm belangrijk. Werk jij nu met passie?

2,3 miljoen bondscoaches

John de Mol dacht het helemaal voor elkaar te hebben gisteravond. Uit dik 500 inzendingen selecteerde hij willekeurig 6 liedjes. Vervolgens laat hij het Nederlands publiek bepalen welke naar het Eurovisie Songfestival gaat. Om deze 2,3 miljoen bondscoaches een beetje te helpen vloog hij 100 mensen uit verschillende landen van Europa in en nodigde hij een ‘vakjury’ uit. John was gisteravond helemaal klaar voor de strijd.

De vakjury, die de afgelopen jaren in verschillende samenstellingen had bewezen per definitie incompetent te zijn, moest door het uitspreken van hun voorkeur duidelijk maken waar in ieder geval niet op moest worden gestemd door het Nederlands publiek. Deze keer had John, eveneens willekeurig, als vakjury gekozen voor DJ Afrojack (omdat hij de vriend van Paris Hilton is?), Jeroen Nieuwenhuize, Carlo Boszhard verkleed als Ali B, Irene Moors verkleed als Stacey Rookhuizen en Mari van de Ven verkleed als Carlo Boszhard. Ondanks wat gemol van Jeroen (“ik ga mee met de buitenlanders”) en Afrojack (“Ik vond jouw liedje wat afgezaagd.”), die zich af en toe tot ware songfestival specialisten ontpopten, deed de jury uitstekend haar werk en pikten ze de kansloze deelnemers voor een overwinning in Bakoe er feilloos uit.

Om duidelijk te maken waar wel op te stemmen, zijn de 100 Europeanen  ingevlogen. Dan lijkt het zo simpel. De ‘vakjury’ vertelt waar zij op stemmen, die keuze moeten de kijkers thuis dus niet maken. Vervolgens zegt presentator Jan Smit voor, die het overigens best aardig deed, wat Europa leuk vindt. De Tros kijker moet dan dezelfde keuze maken als de 100 Europeanen. Makkelijker kan het bijna niet.

Dat dit voor 2,3 bondscoaches te moeilijk is, bleek al in de tweede stemronde. Waar 75 van de 100 Europeanen voor stoeipoes Rafaella en haar chocoladeliedje gingen en de ‘vakjury’ koos voor Joan, bleken de 2,3 miljoen bondscoaches thuis niet in staat het juiste sms nummer in te typen en kon Rafaella al naar huis. Dag songfestival overwinning.

Bij de finale bleek het kwartje opeens wel te zijn gevallen bij de bondscoaches thuis. Waar de jury Pearl en Ivan alvast op een voorsprong zette voor een nieuw songfestival fiasco, werd dit advies genadeloos van tafel geveegd door de 2,3 miljoen bondscoaches en gaat indiana Joan ondanks haar maffe outfit naar het Songfestival.

Toen was het kwaad echter al geschied, met Rafaella hadden we namelijk dik gewonnen. Maar ook met Joan moet het een finaleplaats haalbaar zijn. Weg met die verentooi en een beetje Mumford & Sons erin en we hebben een catchy eigentijds liedje dat moet kunnen strijden met deze inzending uit Noorwegen.

Wat dit nationaal songfestival wel heeft bewezen, is dat het leggen van een keuze bij 2,3 miljoen bondscoaches ook niet werkt. Gelukkig hebben we deze zomer in Oekraine 1 bondscoach en begrijpt die dat mooi spel geen voorwaarde is om Europees kampioen te worden. John, je hebt een jaar de tijd om die persoon te vinden voor het Songfestival 2013. Voor dit voorjaar wens ik Bert en Joan veel succes!

De ballen verstand van Social Media

“Spannend… Zometeen naar Schiphol en dan 9 weken On The Road! Ik heb een twitter verbod gekregen dus bij deze.. BYE ga jullie missen! XXX B”

Deze tweet komt van @brittjje, ofwel Britt Dekker, inmiddels wereldberoemd in Nederland dankzij haar onnavolgbare uitspraken in de tv programma’s Take me Out, Echte meisjes in de Jungle en De Wereld Draait Door. @brittjje gaat voor RTL op wereldreis samen met haar vriendin ‘Ik vind alles neutraal’ @ymkethemovement en een aantal nog niet bekendgemaakte echte meisjes.

“Britt twittert nogal veel en we zijn bang dat ze van alles vertelt over waar ze is en wat ze doet. Dan is het programma niet meer zo spannend.”

Dit zegt een zegsvrouw van RTL op nu.nl. Na het succes van The Voice of Holland, zowel in kijkcijfers als op social media, dacht ik dat ze bij RTL wel begrepen hadden hoe ze social media moeten inzetten om een tv programma te hypen. Het twitterverbod voor @brittjje laat echter zien dat het brein achter het social media succes van #TVOH in ieder geval niet bij RTL werkt.

@brittjje heeft op dit moment maar liefst 62.213 volgers op Twitter. Als RTL @brittjje lekker door laat Twitteren bereikt zij tienduizenden potentiële kijkers die in 140 tekens in een vroeg stadium, tijdens de opnames al, nieuwsgierig worden gemaakt naar haar nieuwe programma. Door haar volgers in korte berichten te vertellen waar ze is en wat ze beleeft, maakt @brittjje haar programma interessanter voor haar volgers, en misschien ook wel spannender.

Door haar tweets word ik als volger namelijk geïnteresseerd naar het verhaal achter een tweet. Als ik weet dat @brittjje in Verweggistan is, word ik nieuwsgierig hoe ze daar is gekomen, hoe ze met de met de lokale bevolking communiceert enzovoort. Dát verhaal maakt het programma voor mij interessant. Het enige dat RTL of @brittjje nog moet doen tegen de tijd dat haar programma op de buis komt, is mij even herinneren aan haar tweets. Makkelijker kan het promoten van een tv programma niet zijn. Dat @brittjje dit spel uitstekend weet te spelen heeft ze al laten zien tijdens haar Playboy fotoshoot.

Tussen de onnavolgbare uitspraken van @brittjje, zal ik van RTL helaas tijdens Echte meisjes op zoek naar zichzelf, zoals het programma gaat heten, ook moeten kijken naar de beelden van een groep vol spanning wachtende meisjes op een vliegveld die vervolgens in extase uitbarsten bij het te horen krijgen van de volgende halte in hun wereldreis. Want een verrassingselement levert volgens RTL spannende televisie op. Nou, die beelden heb ik de afgelopen jaren bij Wie is de Mol, Waar is de Mol, Hollands Next Top Model en meer van dat soort programma’s al vaak genoeg voorbij zien komen en dat komt echt mijn neus uit. Dat een interessant tv programma geen origineel format hoeft te hebben, heeft RTL volgens mij zelf uitgevonden met Oh Oh Cherso. Een aantal goede persoonlijkheden is al genoeg voor een interessant programma en een slecht format kan dat alleen maar in de weg zitten.

Ik wacht nu in spanning af hoe RTL het voor elkaar gaat krijgen dat ik naar Echte meisjes op zoek naar zichzelf ga kijken. Hopelijk laten ze @brittjje haar programma niet in een later stadium via twitter promoten, want dat gaat onherroepelijk onecht overkomen. @brittjje moet het juist hebben van haar oprechte, eerlijke en pure imago. Als dat om zeep wordt geholpen, gaat dat zeker ten koste van de kijkcijfers. Verkrampt om aandacht vragende tv persoonlijkheden zijn immers de laatste jaren met bosjes afgeserveerd.

Opzettelijk tegenwerken verplicht

TV formats die 5 televizier-ring nominaties in de wacht slepen en na 11 seizoenen zonder veel grote aanpassingen nog steeds interessant zijn, zijn er niet veel. Wie is de Mol heeft dat bereikt maar het format heeft één groot nadeel, het is nogal ingewikkeld. Toen ik halverwege seizoen 6 instapte, duurde het bij mij ook tot de laatste aflevering van seizoen 6 voordat ik eraan verslaafd raakte, want toen begreep ik de opzet pas echt. Daarom hier een, vrij lange, uitleg voor beginners.

Wie is de mol is een Belgisch format, omdat alle écht goede tv programma’s nou eenmaal uit Vlaanderen komen. Een seizoen van Wie is de Mol bestaat uit 10 of 11 afleveringen waarbij de laatste aflevering het leukst is. Maar daarvoor moet je wel alle afleveringen ervoor kijken want daarin wordt verwarring gezaaid. Heel veel verwarring. In de laatste aflevering wordt uiteindelijk de mol aangewezen en wordt uitgelegd hoe je had kunnen zien hoe de mol te werk is gegaan. Hierdoor wordt pas duidelijk dat echt alles in de afleveringen ervoor niet is wat jij dacht. Kortom: mindfucking op z’n best.

De spelregels

 Het spel begint met 10 deelnemers. Hiervan zijn 9 ‘spelers’ die door het doen van opdrachten zoveel mogelijk geld proberen te verzamelen voor de pot. De tiende kandidaat is de mol. Deze doet zich voor als speler maar heeft het omgekeerde doel, zoveel mogelijk geld uit de pot houden. Dit zonder vroegtijdig te worden ontmaskerd door de andere kandidaten, die niet weten wie de mol is.

In iedere aflevering maken alle kandidaten een test met vragen over de mol. Degene die de minste vragen goed heeft, moet het spel verlaten. De mol kan het spel nooit verlaten. In de laatste spelronde zijn zodoende nog 2 spelers en de mol over. Degene die de meeste vragen over de mol in de laatste test goed beantwoord wint het spel.

De crux

Tot zover de regels. Nu wat het zo leuk maakt. De spelers hebben namelijk niet één maar twee doelstellingen:

1.       Zoveel mogelijk geld verdienen voor de pot

2.       Overleven tot de laatste ronde en het spel winnen.

In dat tweede zit ‘m de crux. Om de finale te halen moet je zoveel mogelijk vragen goed beantwoorden over de mol. Probleem is dat je niet weet wie van de 9 anderen de mol is, en die 8 anderen weten dat ook niet (alleen de mol zelf weet dat hij de mol is). Dat betekend dat er gegokt gaat worden. In de eerste ronde heeft een speler dus een kans van 1 uit 9 dat hij de juiste mol aanwijst. Gezien deze kleine kans is het verstandiger om bij verschillende vragen op een andere mol in te zetten, het spreiden van kansen. Het gaat er dus eerder om, om de minste vragen fout te hebben dan de meeste vragen goed. Volg je het nog? Een speler moet gewoon iedere aflevering minder vragen fout hebben dan minimaal 1 andere speler.

Het leuke is dat de keuzes van spelers in de test door andere spelers is te beïnvloeden. Het enige dat een speler zeker weet is dat hij zelf niet de mol is. Iedereen die denkt dat jij wel de mol bent, beantwoord de vragen dus fout. Dat terwijl jij die vragen mogelijk wel goed beantwoord. Dan heb je dus een grotere kans op een minder aantal foute antwoorden. Het is dus handig om jezelf als mol te gedragen om zoveel mogelijk anderen op het verkeerde been te zetten.

Tegenwerken

 Normaal gesproken wordt er op deze manier slechts sporadisch een beetje tegengewerkt om verwarring te zaaien. Er moet namelijk wel geld in de pot worden gebracht. In seizoen 11 echter, had Art Rooijakkers (dit jaar de presentator) tot de laatste ronde totaal geen idee wie de mol was. Om te overleven besloot hij de rol van mol op zich te nemen. De echte mol, Patrick Stoofs, wist natuurlijk (buiten Art zelf) als enige dat Art niet de mol was. Hij zag ook dat zijn werk door Art werd gedaan waardoor hij als mol niet in actie hoefde te komen. Het enige dat hij moest doen was anderen verdacht maken bij Art om door Art niet als mol te worden ontmaskerd. Daarom bouwde hij een vriendschapsband op met Art en pas in de laatste ronde, waarin Art de keuze had tussen Soundos Al Ahmadi en zijn vriend Patrick, zag Art het licht en zette hij alles op Patrick en ontmaskerde zo als enige de mol en won het spel (Soundos dacht dat Art de mol was).   

Ook als kijker weet je niet wie de mol is. Hierdoor en omdat er nog heel veel andere tactieken mogelijk zijn, is niets wat het lijkt. Er zijn fanatieke kandidaten die open kaart spelen en heel veel geld voor de pot ophalen maar deze sneuvelen allemaal vrij vroeg in het spel omdat ze niet weten wie de mol is. Zij moeten kiezen uit 9 kandidaten terwijl de rest ook weet dat deze fanatieke kandidaat niet de mol is. Zij hebben dus een grotere kans, namelijk een keuze uit 8 kandidaten in plaats van 9 (10 minus de fanatieke kandidaat minus zichzelf). Opzettelijk tegenwerken is dus voor iedereen verplicht.

Tactieken van de mol

Ook voor de mol zijn er door de jaren heen veel verschillende interessante tactieken gebruikt. Patrick had in seizoen 11 al snel door dat zijn werk werd opgeknapt door Art en kon zich dus volledig richten op het verdacht maken van anderen bij Art, zonder dat hij bij anderen in beeld kwam als de mol. Deze tactiek werd een seizoen eerder ook gebruikt door Kim Pieters, die in Frits Sissing een gewillige handlanger had gevonden. Frits presenteerde zich duidelijk minder als mol dan Art en bleef het op die manier ook Kim lastig maken.

Dennis Weening, de mol van seizoen 8, deed zich voor als een enthousiaste kandidaat en wist door veel op de voorgrond te treden uit het verdachtenbankje te blijven en toch ongemerkt veel geld uit de pot te houden. Ook de tactiek van Milouska Meulens leek hierop in seizoen 6. Zij liet echter juist heel gemerkt veel geld uit de pot verdwijnen om vervolgens te verklaren dat ze gewoon pech had of heel onhandig is. De meest besproken mol is Inge Ypenburg in seizoen 7, die iedereen met haar persoonlijkheid voor zich wist te winnen en zodoende ongemerkt ruimschoots haar gang kon gaan als mol. Ook Jon van Eerd bediende zich in seizoen 9 van deze tactiek.     

Tunnelvisie

Door de verscheidenheid aan te gebruiken tactieken aan speler en molzijde is Wie is de mol een fantastisch schouwspel om naar te kijken. Als je denkt zeker te weten wie de mol is, ga je naar bevestiging zoeken die gemakkelijk te vinden is. Voor de kandidaten is het immers makkelijker iets fout te doen dan goed. Daarnaast is het dan nog de vraag of dit opzettelijk gebeurde of niet en waarom. Hierdoor ontstaat tunnelvisie en verliest ook de kijker de aandacht voor de mol. In de laatste aflevering, de mooiste van iedere serie, worden alle molacties uit de doeken gedaan en zit ik iedere keer weer verbaasd op de bank te kijken hoe ik die aanwijzingen heb kunnen missen.

Dit seizoen had in aflevering 4 een fantastisch plot waardoor alle geld uit de pot verdween. Deze is zeker het terugkijken waard. Vanavond om 20:30 is aflevering 7 op Nederland 1. Mijn mol is Liesbeth Staats en ik heb nog geen last van tunnelvisie (althans dat maak ik mezelf wijs).