Nederland is geen gaaf land meer

“Nederland is een gaaf land” zei onze minister-president ooit. Maar is Nederland dat ook voor minderheden, zoals kleurlingen, mensen met een niet Nederlands klinkende achternaam, LHBTQ+’s, Groningers, veganisten, woninghuurders en ga zo maar door? Groeperingen die je steeds meer hoort klagen over verschillende onderwerpen. Ik wilde wel eens weten hoe serieus al dat geklaag is. Eens zien hoe het écht is om in Nederland tot een minderheidsgroep te behoren. Voor mij als hoogopgeleide blanke man niet heel erg eenvoudig. Maar dankzij de coronapandemie deed deze mogelijkheid zich eens voor: Ik werd antivaxxer en QR weigeraar. Niet full wappie maar wel het volledig  benutten van de eigen keuzevrijheid die we in Nederland zo belangrijk vinden. Ten eerste omdat het kon, ik behoor niet tot de risicogroep. Ten tweede omdat ik die vrijheid heel belangrijk vind. En ten derde voor de minderheidsgroepexperience.

Die minderheidsgroepexperience die kreeg ik. En niet zo’n klein beetje. Continu werd ik bewust of onbewust erop aangesproken dat mijn keuze niet paste in het belang van de maatschappij. Door familie, door vrienden. Ongemakkelijke gesprekken bij de koffie automaat op het werk. Het bleef maar doorgaan. Hoe terecht wellicht ook, maar jeetje, het is een individuele keuze en soms is nee ook een antwoord. Waarom voel ik mij steeds genoodzaakt mijn keuze te verantwoorden naar anderen toe? Het ergste vond ik wellicht nog dat dit gedrag werd aangemoedigd en deze mensen zich gesterkt voelden door de minister van Volksgezondheid, met zijn uitspraak in één van zijn persconferenties ‘spreek mensen erop aan, heb het er met anderen over’. Het bewust creëren van sociale druk op een minderheidsgroep. Zo voelt het dus als je continu hoort dat Zwarte Piet een Nederlandse traditie is. Als je continu hoort dat homoseksualiteit in Nederland geaccepteerd wordt. Dat je achternaam of huidskleur geen invloed heeft op hoe je wordt gezien. De eenvoud waarmee Nederlanders vanuit hun eigen positie hun mening opdringen aan een ander, het is gewoon verschrikkelijk. 

Ook die 3G maatregel en QR code. ‘Ja maar je kunt je toch laten testen als je ergens naar toe wilt?’ Alsof je tegen een Groninger zegt dat hij maar moet verhuizen uit dat gaswinningsgebied. Of tegen een vegetariër dat vlees ook eten is. Of tegen de starter op de woningmarkt dat een huurhuis ook een huis is. Nee, we willen ons niet aanpassen aan jouw mening. We willen gewoon hetzelfde worden behandeld als de meerderheid van Nederland. Dit is niet hoe democratie werkt, dat iedereen maar moet doen wat de meeste mensen denken dat goed is. Het gemak waarmee we onze eigen overtuiging plakken op de mening of situatie van iemand anders. Het is gewoon verschrikkelijk. Nederland is geen gaaf land meer. Nederland is een verschrikkelijk arrogant intolerant kloteland geworden. Maar dat merk je pas als je aan de andere kant staat.

De politietruck is terug!

Eén van de sets die ik direct herkende uit de Lego doos was de 6348 politietruck aangezien deze bijna geheel intact nog in de doos zat. Vroeger was dit al één van mijn favorieten. De vrachtwagen heeft heel fraaie details zoals de dubbele cabine, het stoere hekwerk aan de voorkant, de beweegbare pootjes en het interieur van de trailer en de fraaie uitlaatpijpen. Ook kan er aan deze set heel veel bewegen en dat maakt het natuurlijk leuk om mee te spelen.

Al die fraaie details geven al aan dat dit zeker geen 80’s set is, de set komt namelijk uit 1994. Erg jammer is ook dat mijn set behoorlijk geel is geworden. Eens zien of ik daar ook nog iets aan kan doen.

3 leuke werkvoertuigen!

Om snel resultaat te halen zijn we begonnen met een paar kleine voertuigen. Mijn zoontje herkende al snel een laadbak van een kiepwagen en dus moesten we een kiepwagen bouwen. Ik wist nog dat deze een kenmerkend scharnierend chassis had. Dus even googlen en ja hoor, dit moet de 6532 zijn! Eigenlijk geen 80’s Lego, want deze was voor het eerst beschikbaar in 1991 maar dat mag de pret niet drukken.

Zelf herkende ik al snel de kenmerkende borstel van de stratenveger. Even zoeken en jawel hoor de 6649 stratenveger uit 1995. Is dat niet een beetje laat? En die blauwe dingen aan de zijkant kon ik mij ook niet herinneren. Na een paar plaatjes bouwen bleek ook de koppeling van de borstel aan het voertuig volledig anders te zijn. Toch maar iets verder googlen, en jawel hoor er bleek nog een iets oudere stratenveger te zijn. De 6645 uit 1991, al kon ik mij hier de rode streep niet van herinneren. Toch bleek dit de juiste want bijna alle blokjes kwamen te voorschijn!

Toen hadden we nog een klein laadbakje over. Nog maar eens googlen wat er nog meer bestaat in de categorie werkvoertuigen. Ik kwam uit bij de 6507 mini kiepwagen uit 1989. Ook deze kreeg ik mooi compleet gebouwd waardoor we nu een mooie set van 3 werkvoertuigen hebben voor onze Legotown.

Lampjes in de Legotrein!

Ergens hoopte ik dat ook de verlichting die ik vroeger in de trein kon inbouwen nog ergens uit zou komen. En vandaag kwam mijn zoontje terug van opa met jawel, de verlichting van de trein!

Even kijken hoe deze ook alweer moet worden ingebouwd. O ja, hij past niet in dit model, alleen in de andere variant die je van deze set kunt maken en dan met de prismablokken die bij de verlichtingsset horen.

Toch even proberen of de lampjes het nog doen. Jawel één van de twee lightbricks doet het nog! Dan kan ik toch mooi interieurverlichting voor de machinist maken.

In de toekomst maar eens kijken of ik nog prismabricks kan krijgen via Bricklink en dan de andere variant nog maar eens bouwen…

Vaccinatiedwang

“Het is niet de vraag of je besmet wordt, maar wanneer.” Dit zei demissionair minister Hugo de Jonge tijdens de laatste persconferentie, maar ook eerder al een aantal keer. Waar herd immunity in de allereerste coronatoespraak vanuit het torentje nog een slip of the tongue van Rutte was, is het nu, zonder het zo duidelijk te benoemen, kabinetsbeleid geworden. Zeer controversieel kabinetsbeleid welteverstaan: Namelijk een keuze voor ongelijke behandeling van Nederlanders, zelfs nu al, zonder dat de 2G maatregel van kracht is.

Weet dat ons (demissionair) kabinet er behoort te zijn voor alle Nederlanders. Ongeacht afkomst, huidskleur, geloof, leeftijd, geslacht, opleiding, handicap, hersencapaciteit en alle andere zaken waarop we als mensen kunnen verschillen. 

Tot de persconferentie van afgelopen vrijdag waren de coronamaatregelen, zoals de 1,5 meter en het vaccinatiebeleid, erop gericht om het virus in te dammen. Maar zonder het specifiek te benoemen is dit afgelopen vrijdag gewijzigd. Met de wetenschap dat de vaccins onvoldoende bescherming bieden tegen besmetting, was het logisch geweest de 1,5 meter regel overal opnieuw te introduceren. Door dit niet te doen kiest het demissionaire kabinet voor een beleid dat niet gericht is op het terugdringen van het aantal besmettingen, maar om juist het virus rond te laten gaan, met name onder gevaccineerden die zich veilig wanen met een door vaccinatie verkregen groen vinkje. Daarmee creëert het kabinet dus geen veiligheid maar juist onveiligheid: Op plekken waar de QR code geldt, vormen gevaccineerden een groot risico voor de andere groep, de niet-gevaccineerden. 

Hierdoor worden niet-gevaccineerden voor een voldongen feit gesteld: Hun gezondheid wordt niet overal beschermd door het overheidsbeleid. In alle gelegenheden die voor niet-gevaccineerden open zijn gesteld met een negatieve coronatest, lopen zij een significant risico besmet te worden door niet-gevaccineerden die zich van geen kwaad bewust zijn omdat ze zich gesteund voelen door het overheidsbeleid en het groene vinkje. Een groot gezondheidsrisico voor een nog vrij grote groep Nederlanders, gecreëerd door een overheid die weet dat deze maatregelen een gedeelte van haar burgers onvoldoende beschermt. 

Hoe is het mogelijk dat de verstandige keuze voor niet-gevaccineerden, locaties waar de QR code toegang geeft niet bezoeken, überhaupt door niet-gevaccineerden moet worden overwogen en zelfs tot een individuele keuze wordt gemaakt omdat het demissionair kabinet het niet nodig vindt om er voor alle Nederlanders te zijn? Van de tweedeling waarover wordt gesproken door invoering van het 2G beleid, is nu als sprake.

Natuurlijk kun je zeggen dat de meerderheid zich niet hoeft aan te passen aan de kleinere groep die het kabinetsbeleid niet wenst te volgen. Daar is nu echter geen sprake meer van. Met de wetenschap dat ook gevaccineerden nog steeds besmettelijk zijn en, weliswaar in mindere mate, risico lopen op ziekenhuisopname, kun je niet anders dan ook voor deze groep maatregelen te treffen om verspreiding van het virus tegen te gaan. Alleen maatregelen nemen voor niet-gevaccineerden is in deze fase van de pandemie te selectief om het virus te bestrijden.

Daarbij zou je kunnen zeggen dat niet-gevaccineerden er bewust voor kiezen om een groter gezondheidsrisico te lopen door het vaccin niet te nemen. Maar dat ontslaat onze demissionaire regering er niet van om ook de belangen van deze groep Nederlanders te vertegenwoordigen en maatregelen te nemen waar deze groep belang bij heeft. Door dat heel bewust niet te doen, dwingt de overheid deze groep andere keuzes te maken. Niet alleen om zichzelf zonder risico’s toegang te verschaffen tot specifieke voorzieningen, maar vooral om zichzelf te beschermen tegen gevaccineerden die zichzelf, gewapend met een groen vinkje, superieur wanen en een overheid die het verzuimt om alle Nederlanders te vertegenwoordigen. 

De tweedeling waarbij onderscheid wordt gemaakt op basis van een persoonlijke keuze is er nu al. Dat een overheid bewust keuzes maakt waarmee een gedeelte van haar burgers aan het lot over worden gelaten, is enorm verontrustend. Zeker als het vangnet een zorgsysteem is dat door jarenlange bezuinigingen tegen haar grenzen aan loopt. 

Wie stopt deze overheid voordat het écht om mensenlevens gaat?

Vinexpromenade

Met ‘De Grote Doorbraak’ veranderde in 1960 het Heerlense centrum voorgoed. Door de tot dat moment gesloten westkant van de Bongerd open te breken, ontstond de Promenade. Het moest Heerlens meest prestigieuze winkelstraat worden. Twee warenhuizen vormden de eerste twee hoekstenen van de Promenade. Aangezien gesloten warenhuizen op dat moment mode waren, vestigde De Grand Bazar (nu H&M) zich in een meer gesloten variant van de Bauhaus stijl aan de ene kant. Even later ruilde Schunck (nu Berden) het transparante Glaspaleis in voor een gesloten warenhuis op de andere hoek.

In 1968 en 1969 volgden de volgende hoekstenen: Twee bankgebouwen. De ABN op de zuidwestelijke hoek met de Geerstraat en de Boerenleenbank op de hoek met Honigmannstraat. De vijfde en laatste hoeksteen volgde in 1976, toen Brutalisme binnen de Nederlandse architectuur behoorlijk populair was en nog ontbrak in het centrum van architectuurstad Heerlen: Winkelcentrum De Plu mét stadskantoor vulde als laatste hoeksteen van het Promenadeproject deze leegte en kreeg brutalistische trekken.
Helaas kent het Brutalisme vandaag nog maar weinig liefhebbers. Waar de opmerkelijke architectuur van de Boerenleenbank net op tijd de waardering kreeg van de oplettende voormalig stadsarchitect Van Mastrigt en zo de sloopkogel nog net ontweek, gold dit niet voor De Plu.


Een meer recente architectuurstroming die nog maar weinig fans heeft weten te vergaren is de Vinexwoning. Door bevolkingskrimp is Parkstad dit verschijnsel redelijk bespaard gebleven, op enkele straten zoals het Vossepark op de Molenberg na. Bij Vinex-architectuur wordt door de architect en ontwikkelaars voornamelijk geprobeerd om zoveel mogelijk winst uit een zo klein mogelijk grondoppervlak te halen. Dit leidt tot appartementencomplexen of betrekkelijk smalle maar hoge huizen op een klein grondoppervlak. Het gevolg van deze ontwerpkeuzes is dat koken en leven op verschillende etages plaatsvinden en ouders en kinderen ieder ook over een eigen slaapverdieping beschikken. Dat deze woningen toch gretig aftrekken vinden komt vooral door de woningschaarste. Binnenkort gaan we kennis maken met de nieuwste Vinexoptimalisatie. Hierbij zijn de bovenste 3 lagen geschrapt en samengevoegd op de kleine begane grond: Het Tiny House.


Een Vinexvoorbeeld dichterbij het centrum van Heerlen is Klein Vaticaan. Dit zegt u niks? Dat begrijp ik. Klein Vaticaan is halverwege de Gasthuisstraat te vinden aan uw linker- en rechterhand. Dat u nooit de keuze heeft gemaakt dit gebied te verkennen vergeef ik u. Binnen Vinexontwikkelingen is er namelijk bijzonder weinig aandacht voor de openbare ruimte. Openbare ruimte levert niks op, dus mag het ook niet te veel kosten. Wat stenen en planten en verder niks. Mochten er toch mensen zich aangetrokken voelen om Klein Vaticaan te verkennen, ondanks dat er dus alles aan is gedaan om dit te voorkomen, dan is de poort tussen Klein Vaticaan en het Betaplein voor eeuwig gesloten. Stel je voor dat je pardoes dit gebied binnen zou lopen.

Een ander Vinexvoorbeeld is de wijk Céramique in Maastricht, waarvoor de grote architect Jo Coenen het masterplan tekende. Wat zegt u? Tijdens uw vele bezoeken aan de fraaie binnenstad van Maastricht heeft u nooit de oversteek van de Maas gewaagd om dit moderne deel van Maastricht van deze gerenomeerde architect te ontdekken? Ik kan u geen ongelijk geven. Van Wonderen tipte in zijn boek Treurtrips de regio Parkstad, ik beveel u in deze categorie graag Céramique aan.

Diezelfde Coenen zette als directeur van IBA Parkstad de eerste schetsen voor het Heerlense Promenadepark, toen nog wat ambitieuzer Central Park geheten. Ik moet u even uit uw droom helpen. Promenadepark is niet de vergroening van de Promenade, maar de bebouwing van Schinkel Zuid, het gebied waar De Plu stond en tot voor kort de Stadstuin was. Na wat kritiek op de plannen van Coenen vervinexeerde vastgoedontwikkelaar VOC deze zeer vakkundig nog wat verder. Zelfs inclusief mislukte pogingen om het ontwerp aan de richtlijnen van De Heerlense School te laten voldoen. Het motto was waarschijnlijk: fraaier kunnen we het niet maken, winstgevender wel.

Als inwoners van Heerlen moeten we ons hardop afvragen of we de komende 30 jaar (op z’n minst!) tegen deze Vinexpromenade aan willen kijken, of dat we liever meer Huisman (Maankwartier), Houben (Stadskantoor) of Feron (o.a. herontwikkeling Sporthuis Diana) willen. Architectonische kunstenaars die veel meer aandacht hebben voor de omgeving en ruimtelijke kwaliteit. Wat in ieder geval gewenst is, is veel meer brutalisme ten opzichte van vastgoedontwikkelaars.

Zeker hier.

Facebook gaat all in op AR en VR onder de naam Meta

Onder de naam Meta gaat Facebook all in op Augmented Reality (AR) en Virtual Reality (VR)!

Nu we door de coronacrisis de volop aan het Zoomen en Teamsen zijn geslagen is de stap naar vergaderen in VR een stuk kleiner geworden. En als een bedrijf als Facebook zo uitgebreid als in onderstaand filmpje van meer dan een uur aankondigt dat het volledig op deze technologie gaat inzetten, dan gaat er heel wat gebeuren!

Wat denk jij? Blijven we voorlopig nog naar schermen kijken of schuiven we binnenkort bij elkaar in een VR omgeving aan tafel om te vergaderen?

Ik heb in ieder geval alvast een avatar aangemaakt!

Uitreiking MTB Trail Award meest duurzame trail

Vandaag was ik uitgenodigd voor de uitreiking van de MTB Trail Award voor de meest duurzame trail. Mountainbike Ontwikkeling Zuid-Limburg won deze award voor hun samenwerking met andere partijen en investeringen in natuurontwikkeling. Een zeer verdiende beloning voor het team van MOZL!

Tijdens de bijeenkomst bij het Shimano Centre in Valkenburg werd mij door YouTuber MTB Challenge gevraagd om namens de bij MOZL aangesloten MTB verenigingen iets te zeggen voor de aftermovie:

Bij de eerste editie van de MTB Trail Awards in 2017 won onze vereniging MTB Discovery met de Strijthagenroute al een Award voor meest technische trail. Een heel prestigieuze categorie waarvoor sindsdien nooit meer een award is uitgereikt!