hetverhaalvanheerlen – Rik Mertens

Leuk zo’n trappentoren, maar het Mijnmuseum pakt ‘Het verhaal van Heerlen’ nog veel groter aan!

Het gaat nu hard met het Verhaal van Heerlen! Vandaag kondigde de Gemeente Heerlen aan dat ‘Het Verhaal van Heerlen’ niet alleen verteld gaat worden in de nieuwe ‘experience’ van Visit Zuid Limburg, maar ook in het nieuwe Mijnmuseum!

Hiervoor gaat het Mijnmuseum verhuizen naar het Peutz-pand waar ooit warenhuis Kneepkens was gevestigd, in de Dr. Poelsstraat. ‘Zo’n trappentoren is leuk, maar wij gaan het wat groter aanpakken!’ moeten ze bij het Mijnmuseum hebben gedacht! En terecht!

Op de nieuwe locatie zal op vier verdiepingen aan de hand van vier kleuren worden verteld over vier tijdlijnen uit het verleden van Heerlen: De zwarte verdieping over het ondergrondse verleden, de gouden verdieping over de bovengrondse welvaart, de grijze verdieping over de periode na de mijnsluitingen en de groene verdieping vertelt over de transformatie van ‘zwart naar groen’.

Ik moet ze gelijk geven daar bij het Mijnmuseum. Zo’n trappentoren is leuk, maar ook erg beperkt om ‘Het Verhaal van Heerlen’ te vertellen. Daar heb je minimaal een heel gebouw voor nodig. Gelukkig zijn er zelfs in Heerlen nog mensen die nog groter durven denken dan ik!

Helaas duurt het allemaal nog even, maar ik kan niet wachten tot ik dit nieuwe museum kan bezoeken!

Foto: Rijckheid

Reactie op ‘Trots’

In zijn reactie ‘Trots’ op het artikel ‘Heerlen door de tijden heen’ in De Limburger van 11 december betoogt de heer Van Mastrigt dat het beter is om de Heerlense sloopperiode te begraven. Door dat te doen zou opnieuw een generatie uit de Heerlense geschiedenis worden gewist en wederom dezelfde fout worden gemaakt die Heerlen in het verleden al eens eerder heeft gemaakt.

Wellicht is de term sloopperiode niet geheel de juiste, deze staat ook nog ter discussie. Maar laten we nu eindelijk eens de gehele geschiedenis van Heerlen waarderen. Zonder diep uitgesleten dalen zijn bergen immers een stuk minder hoog. Het zijn de dalen die pieken indrukwekkend maken. De sloopperiode, of ‘rauwe periode’ zoals ik prefereer, is nodig om het gehele verhaal van de stad te vertellen. Al is het maar om een voorbeeld te stellen hoe niet moet worden omgegaan met lokale historie. Of om de omliggende pieken in het juiste perspectief te zetten. De rauwe periode is nodig om het socialistische postmodernisme van de ‘nieuwe tijd’ ofwel ‘culturele lente’ op de juiste manier te kunnen waarderen.

Rik Mertens (1982), Heerlen

Mijn Rauwe Landmark wordt werkelijkheid!

Toen ik het schreef vond ik het zelf ook een idioot idee. Het ombouwen van een trappentoren van een te slopen kantoor- en winkelcentrum naar een toeristische attractie waarin ‘Het Verhaal van Heerlen’ werd verteld. Ik deed dit maffe voorstel in maart 2018 in mijn column ‘Een rauwe landmark’ op de site ‘Ik ben in Heerlen, Wat Nu?!’. Het werd maar eens tijd dat Heerlen haar verleden ging accepteren, waarderen en uitdragen, vond ik toen.

Inmiddels is de betreffende trappentoren van De Plu gesloopt. Maar het idee van ‘Het Verhaal van Heerlen’ leeft nog steeds voort. Zo stonden deze woorden na de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 letterlijk in het akkoord van de nieuwe Heerlense coalitie. Om dat college tot iets meer daadkracht te manen, diende ik begin dit jaar in samenwerking met de Heerlense SP, in Heerlen de grootste partij, en een aantal andere Heerlenaren een raadsinitiatief in waarin we ‘Het Verhaal van Heerlen’ alvast iets verder uitwerkten. Ondertussen beperkten we in dit initiatief ook nog even de invloed van projectontwikkelaars op de openbare ruimte. Het initiatief werd met een grote meerderheid door de raad aangenomen.

Heerlen Parkstad Experience

Maar daar bleef het niet bij. Nu is er namelijk wel heel mooi nieuws voor ‘Het Verhaal van Heerlen’. De gemeente kondigde afgelopen week aan dat Visit Zuid Limburg (voorheen beter bekend als de VVV) mijn ‘Rauwe Landmark’ tot werkelijkheid gaat maken! Weliswaar niet als ‘landmark’ op de plek van de Plu, maar op een veel mooiere en betere locatie; in het fraaie Maankwartier, recht tegenover het treinstation!

Hiermee zetten gemeente Heerlen en Visit Zuid Limburg eindelijk de eerste stappen om van Heerlen, naast Valkenburg (en het omliggende Heuvelland) en Maastricht, de derde toeristische hotspot van Zuid Limburg te maken! Heerlen als toeristische hotspot klinkt misschien een beetje gek, maar dat is het helemaal niet. Heerlen is wellicht niet de fraaiste stad, maar zeker wel één van de interessantste. En daarmee heeft Heerlen de bezoeker van Zuid Limburg zeker wat te bieden. Erg veel te bieden zelfs!

In Heerlen zullen mensen met interesse in de Romeinse tijd, industrieel erfgoed (mijnbouw), architectuur (Modernisme en daarnaast nog vele andere vormen) en verschillende vormen van Streetart hun hart ophalen. Maar het interessantste dat Heerlen wellicht te bieden heeft is te laten zien wat er gebeurt als één van de rijkste steden in korte tijd verandert in dé drugshoofdstad en armste stad van Nederland. En hoe we met z’n allen op creatieve wijze weer opkrabbelen uit dat dal.

Kortom, kom deze zomer zeker naar Heerlen om je te verdiepen in ‘Het Verhaal van Heerlen’ als de ‘Experience Heerlen Parkstad’ van Visit Zuid Limburg in het Maankwartier open is!

En die trappentoren terugbouwen kan altijd nog.

Het verhaal van Heerlen

Vorige week verscheen er weer eens een mooi artikel over Heerlen en het Maankwartier, deze keer in de Elsevier. Opnieuw een bevestiging dat Heerlen er op een positieve manier weer toe doet. Maankwartier bewoner Ruud maakte in het artikel een rake opmerking: ‘Heerlenaren zijn nogal ‘timide’ in het uitventen van hun stad.’ En daar heeft Ruud een behoorlijk groot punt.

Maar wat heeft Heerlen dan te bieden? Heerlen heeft een waanzinnig groot potentieel. Het is misschien niet de mooiste stad van het land, maar zeker wel één van de meest interessante. Zoveel tegenstellingen als in Heerlen, kom je nergens tegen. Een Romeins badhuis versus een modernistische glazen markthal versus het Maankwartier. Fraai versierde gevels volgens de Amsterdamse School versus functionele koopcentra. Waarde versus winst. Weggetrokken industrie versus kantoorcomplexen en straatkunst. Rijkdom versus armoede. En ga zo maar door. Alleen Heerlen heeft het verhaal van Heerlen.

Maar wat is dat verhaal van Heerlen dan? Lees het op ‘Ik ben in Heerlen, wat nu?!’

Het verhaal van Heerlen

2 jaar geleden begon ik na een oproep met mijn columns op Ik ben in Heerlen: WAT NU?

Ik vond dat Heerlen wel wat trotser op zichzelf en haar geschiedenis mocht zijn; zowel op de rijke periode, de rauwe post industriële periode maar zeker ook hoe het er nu bij staat. Daarnaast waarschuwde ik ook dat Heerlen niet dezelfde fouten moet maken door weer opnieuw het verleden af te breken.

Ik ben erg blij dat dit nu ook politiek is opgepakt door de SP Heerlen. ‘Het verhaal van Heerlen’ stond al in het coalitieakkoord als aandachtspunt waar deze coalitie mee aan de slag moet. Daarvoor is het nu tijd.

Samen met Chris Hesse, Ron Meyer en stadsgenoten Mat Snijders en Maurice Hermans schreef ik de afgelopen weken voor de gemeenteraad het initiatiefvoorstel ‘De Heerlense School en Het Verhaal van Heerlen’.

Met dit voorstel krijgt de gemeente Heerlen (en daarmee indirect ook de inwoners) weer grip op nieuwbouwprojecten in de stad door eisen te stellen aan deze projecten. Ook wordt het verhaal van Heerlen beter zichtbaar voor iedereen in de stad. Zo slaan we met dit voorstel 2 vliegen in 1 klap.

Wat ‘Het verhaal van Heerlen’ precies is, lees je in het krantenknipsel hieronder. Of in dit artikel.