Daar stond hij dan op het podium in Landgraaf. Het was er maar één maar ondanks dat was het toch erg bijzonder dat hij er eindelijk was. De man die de historie van de popmuziek zelf heeft meegeschreven kwam in Landgraaf even een bloemlezing geven uit eigen werk. Een bloemlezing van fijne melodieën en eenvoudig mee te zingen teksten. De historie van de popmuziek was gewoon te zien en te horen in Landgraaf.
En dat was niet de eerste keer. Die andere band speelde al liefst drie keer in Landgraaf. In 1999 was ik erbij. Deur achter je dicht trekken, stukje lopen, concertje luisteren, even douchen en dan de bus in voor een schoolreis naar Londen.
Dat kán dus gewoon in Landgraaf. Ondertussen heeft bijna de gehele geschiedenis van de popmuziek daar op het podium gestaan. Alsof er een soort museum is waar de kunstenaars zelf aan het werk zijn.
En dat precies op de plaats waar het landschap vroeger bestond uit zwarte bergen afval van de Oranje Nassau II mijn. Daar waar men na de mijnsluiting dacht dat een paardenrenbaan voor het volk ook wel leuk zou zijn. Daar waar bleek dat mijnwerkers liever op vogels wedden dan op paarden. Daar naast de voetbalvelden waar je leerde voetballen en bier drinken.
Ongelofelijk eigenlijk.
Rik Mertens 