Ongeloof

Dat ik één van de
betrokkenen bij het ongeval zou kunnen kennen, die kans was vrij groot
gezien de leeftijd en herkomst van alle betrokkenen. Enkele uren later
communiceerde De Nieuwe Nor dat één van hun vrijwiliggers
slachtoffer was van het ongeval. Zijn naam herkende ik direct. Het was
de fraaie Franse naam van de legendarische keeper van VV Kolonia C2
seizoen ‘96/’97. Een team met heel veel talenten, alleen niet op het
gebied van voetbal. Gilles was 35, woonde in Heerlen,
vrijwilliger bij De Nieuwe Nor, muziekliefhebber en bezoeker van Pinkpop. Gilles was één van ons, die de domme pech had om op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn.

Al snel ging ook de
aandacht uit naar de bestuurder van een wit busje. De reacties op de
sociale media onder het opsporingsbericht waren echt verschrikkelijk.
Hij was een terrorist. Een moordenaar. Hij zou de
doodstraf moeten krijgen. De vader van 2 kinderen die op maandagochtend
al heel vroeg met een kleine omweg onderweg was naar zijn werk in
Amsterdam, bleek 34 te zijn en ook uit Heerlen te komen.

Toen hij in Amsterdam
de berichten over het ongeluk op zijn telefoon las, wist hij dat het
eerder die ochtend geen nachtmerrie of slechte film was. Het was
allemaal echt gebeurd. Zijn instinct had hem verteld
te vluchten. Want zo zitten wij mensen in elkaar. Als er gevaar dreigt
dan bevriezen, vechten of vluchten we. Eén van de ergste dingen die
iedere vader die met de auto onderweg is naar zijn werk kan overkomen,
was hem gebeurd. Ook hij had de domme pech om op
het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn. Voor mij is hij
geen veroorzaker, schuldige of verdachte. Hij is één van ons die ook
slachtoffer is geworden van dit ongeluk. Want dit had iedereen kunnen
gebeuren die op die tijd, op die plaats was geweest.

Want kunnen we de
schuld of oorzaak van dit ongeluk wel bij hem leggen? Wie de situatie
ter plekke een beetje kent, weet dat dit ongeval geen noodlottig toeval
is geweest. Ik kon er zo snel even geen statistieken
van vinden, maar volgens mij is de kans op een aanrijding tussen een
auto en een voetganger op de Mensheggerweg, waar een brede berm de weg
en het fietspad van elkaar scheiden, vrij klein. Behalve tijdens één
weekend in het jaar, het weekend van Pinkpop.
Dan
is deze weg de looproute tussen camping B, waar de afterparty is, en het
festivalterrein en camping A. In hoeverre mag je in dat weekend
verwachten dat de grote mensenmassa, waarvan een groot deel ook nog eens
onder invloed verkeerd (maar Gilles waarschijnlijk
niet), netjes over het fietspad loopt? Volgens mij mag je dat niet
verwachten. De volgende vraag is dan of je moet willen dat daar auto’s
tussendoor rijden, zelfs met een aangepaste snelheid? Dat moet je gewoon
niet willen. En toch mochten daar maandag heel
vroeg in de ochtend auto’s komen. Hoe kan dat?

Dit maakte de situatie
op de Mensheggerweg een tikkende tijdbom die in blessuretijd van het
festival tot ontploffing kwam. Een bom die van alle betrokkenen en
omstanders in één klap slachtoffers maakte en 1 vraag
onbeantwoord laat: Zijn Gemeente en festival wel voldoende capabel om
dit festival nog tot 2040 op een veilige manier te laten verlopen?