Na 10 jaar niet in Limburg te hebben gewoond, woon ik nu weer in Heerlen. En jeetje, wat is er in die periode veel veranderd. Het Pancratiusplein is getransformeerd tot een bruisend plein, waar niets van crisis te merken is. Het Glaspaleis is in volle glorie hersteld en publiek toegangkelijk gemaakt, met onder andere een restaurant en filmhuis op de bovenste etage.
Daarnaast merk ik dat er veel goede initiatieven zijn en er een hele stroming is van mensen die van Heerlen echt iets moois willen maken. Naast heel veel kleine initiatieven zijn de aparte Murals, het Parkcity Live festival en natuurlijk de komst van Serious Request als hoogtepunt, voorbeelden hiervan. Toen ik uit Limburg vertrok was Heerlen het lelijke zusje van Maastricht. Nu merk ik dat de mooie dingen die zijn ontstaan in de mijnbouwperiode weer gewaardeerd mogen worden. Dit jaar staat zelfs geheel in het teken van de mijnbouw als het jaar van de mijnen. Niet langer een periode die moet worden weggestopt omdat toen alles beter was, maar juist een periode om trots op te zijn.
Heerlen moet ook niet vergeleken worden met Maastricht. Heerlen is gegroeid in de mijnbouwperiode, kent dus andere architectuur en cultuur en is daarom op een andere manier mooi. Het eerder genoemde Glaspaleis, de stadsschouwburg en de Promenade zijn prachtige en unieke voorbeelden van architectuur uit hun tijdsperiode. Zet daar het contrast tegenover van de mooie panden van rond 1900, mooie pleinen als het Tempsplein en het Burgemeester de Hesselleplein en enkele mergelstenen gebouwen zoals de kerk aan het Pancratiusplein en de Ambachtschool. Dan heb je gewoon een mooie en unieke stad om trots op te zijn.
Natuurlijk zijn er de laatste 10 jaar ook verkeerde beslissingen gemaakt. Zo had ’t Loon afgebroken moeten worden toen het toch al deels was ingestort. Natuurlijk is er ook de winkelleegstand met als schrijnendste voorbeeld de Schinkelpassage, waarvoor nog een passende oplossing moet worden gevonden.
Juist om dat laatste aan te pakken, moet Heerlen zich blijven ontwikkelen. Met de tijd meegaan en elementen die de stad een eigen gezicht geven blijven toevoegen. Daarom ben ik ook groot voorstander van de bouw van het Maankwartier, waarover veel discussie is. Het Maankwartier zal de aantrekkingskracht van Heerlen verder vergroten en daarmee andere problemen juist verkleinen, in plaats van vergroten.
Het is fijn om te zien dat de goede weg is ingeslagen, maar de cultuuromslag is nog niet volledig doorgevoerd. De groep die met veel en vaak jong enthousiasme er iets van willen maken, is nog te klein en de groep die vast houdt aan het verleden en het bekende en daarmee niet openstaat voor nieuwe ideeen, is nog te groot.
Ik merkte dit zelf afgelopen week bij mijn bezoek aan Social Media Club Limburg. Buiten Limburg zijn initiatieven als deze enorm populair, hier in Limburg zaten slechts 30 mensen te luisteren naar een gratis voordracht van de meest gelezen blogger van het populaire marketing blog Marketingfacts, waarvan de helft niet eens wist wie hij was. Er zijn evenementen waar je meer dan 100 Euro moet betalen om te mogen luisteren naar de frisse ideeen van deze collega metaalmarketeer. Een gemiste kans voor het behoud van werkgelegenheid en het gestarte proces verder te versnellen…