Hallo Emile,
Welkom in Heerlen! De aanleiding is natuurlijk niet zo leuk, maar
beter dan Kevin Goes kan ik het niet schrijven, dus dat ga ik ook niet
doen: ‘Je kunt burgervader zijn, maar soms moet je alleen maar vader
zijn.’
Zo beland jij dus opeens in Heerlen. Je zult wel denken: ‘Ik ben in
Heerlen, wat nu?!’. Nou, dan heb je hier de juiste plek gevonden voor
de leukste weetjes en de beste columns over je nieuwe stad. Ik zag ook
dat je al een exemplaar van ‘Het geluk van Limburg’ hebt ontvangen. Dat
is natuurlijk ook een goed begin, want wie het verleden van Heerlen niet
kent, zal Heerlen nooit begrijpen.
Dat verleden wordt trouwens steeds duidelijker zichtbaar. We hebben
al het Thermenmuseum en het Mijnmuseum. Vorige week is er op de Romeinse
kruising ook nog een nieuwe bank geplaatst en op het Pancratiusplein
een maquette. Natuurlijk waren de onthullingen een heel evenement, dat
is hier ondertussen een soort traditie. Toch hebben we nog wat werk om
het hele verhaal van Heerlen te vertellen. Ik zou het heel gaaf vinden
als er naast die musea en losse elementen één plek in Heerlen komt waar
het hele verhaal wordt verteld. Maar daarover later meer.
Hoezo later meer? De hele welkomstbrief aan Emile Roemer is gewoon te lezen op Ik ben in Heerlen, WAT NU?!